Πολυετές φυτό που απαντά σε πολλές περιοχές της Ελλάδας. Ευδοκιμεί σε ελώδεις, υγρές περιοχές. Έχει χνουδωτό, όρθιο στέλεχος, στρογγυλά, οδοντωτά, γριζοπράσινα φύλλα, ρόδινα η λευκά λουλούδια και στρογγυλούς καρπούς. Αγαπά το πλούσιο ηλιακό φως και πολλαπλασιάζεται με καταβολάδες η σπόρους που φυτεύονται την άνοιξη η το φθινόπωρο. Οι ρίζες της Αλθαίας διαθέτουν ένα σπογγώδες υλικό, μια κολλώδη ουσία, η οποία απορροφά το νερό, διογκώνεται και σχηματίζει μια προστατευτική ζελατίνη. Η ζελατίνη αυτή, όταν εφαρμόζεται τοπικά, ανακουφίζει και προστατεύει από τα κοψίματα, τις εκδορές, τα εγκαύματα και τις πληγές. Όταν λαμβάνεται εσωτερικά, καταπραΰνει τις στομαχικές διαταραχές, το βήχα, τη βρογχίτιδα και το κρύωμα. Στην Αλθαία, εξάλλου, αποδίδονται και ανοσοποιητικές ιδιότητες, καθώς βοηθά τα λευκά αιμοσφαίρια να καταστρέφουν τα μικρόβια που εισβάλλουν στον οργανισμό.
Τα χρήσιμα μέρη της Αλθαίας είναι οι ρίζες και τα φύλλα που περιέχουν τανίνες, ασπαραγίνη και φυτική κόλλα. Το φυτό χρησιμοποιείται για τη θεραπεία του έντονου και ξερού βήχα, καθώς και κατά των λοιμώξεων του ουροποιητικού σωλήνα. Οι πολτοποιημένες ρίζες του μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως επουλωτικό και ξηραντικό κατάπλασμα, το οποίο απλώνεται στην πάσχουσα περιοχή ζεστό, συμβάλλοντας στη θεραπεία των φλεγμονών.