Τα μελτέμια στις Ελληνικές θάλασσες
Τα Μελτέμια είναι άνεμοι βορειοανατολικοί-βορειοδυτικοί ή δυτικοί, που επικρατούν στην ανατολική Μεσόγειο κατά τους μήνες Μάιο-Σεπτέμβριο. Στις ελληνικές θάλασσες τα μελτέμια αρχίζουν, αραιά κάπως και με μικρή ένταση, το Μάιο και συνεχίζουν ως το τέλος του Ιουνίου. Στις αρχές Ιουλίου γίνονται συχνότερα και φτάνουν στο αποκορύφωμά τους στα τέλη του μήνα αυτού ως τα μέσα του Σεπτεμβρίου. Μετά αρχίζουν να εξασθενούν και σταματούν εντελώς στα τέλη Οκτωβρίου. Στο Βόρειο Αιγαίο τα μελτέμια έχουν κατεύθυνση ΒΑ, στο Κεντρικό Β, στο Νότιο ΒΔ. Στο Ιόνιο έχουν γενικά κατεύθυνση ΒΔ, αλλά η ένταση και η συχνότητά τους είναι μικρότερη από αυτή του Αιγαίου.

Τα μελτέμια οφείλονται: α) στον αντικυκλώνα των νησιών Αζόρες, ο οποίος τους μήνες του καλοκαιριού εκτείνεται μέχρι τη ΝΑ Ευρώπη και τη Βαλκανική χερσόνησο, β) στο θερμικό ελάχιστο των Ινδιών, που εκτείνεται δυτικά μέχρι την Κύπρο, γ) στους αντικυκλώνες της Δυτικής Ρωσίας και δ) στους αντικυκλώνες της ΒΔ Ευρώπης, που αρκετές φορές εκτείνονται μέχρι τη Βαλκανική.

Τα μελτέμια των μηνών του καλοκαιριού προέρχονται από το συνδυασμό του αντικυκλώνα των Αζορών και του θερμικού ελάχιστου των Ινδιών. Για αυτό έχουν και ένταση μικρότερη στο Ιόνιο από ότι στο Αιγαίο πέλαγος. Στα στενά των Κυκλάδων, και κυρίως στον Καφηρέα (Κάβο Ντόρο), έχουν τόσο μεγάλη ένταση, που είναι επικίνδυνα ακόμα και για μεγάλα πλοία. Λόγω των ισχυρών μελτεμιών, οι άνεμοι έχουν δύο μέγιστα έντασης στο Αιγαίο (ένα το χειμώνα και ένατο καλοκαίρι), ενώ στο Ιόνιο έχουμε μέγιστο έντασης το χειμώνα και ελάχιστο το καλοκαίρι. Η μεγαλύτερη ένταση των μελτεμιών στην ημερήσια πορεία τους παρουσιάζεται τις πρώτες απογευματινές ώρες, ενώ το ελάχιστο παρουσιάζεται τη νύχτα. Οι αρχαίοι Έλληνες ονόμαζαν τα μελτέμια «ετήσιες», επειδή φυσούν τακτικά κάθε χρόνο.